Extremely Loud & Incredibly Close

Dawno nie było żadnej recenzji. A od poprzedniego razu zobaczyłam wiele filmów wartych polecenia.
Dostałam film od znajomego. Bardzo zaciekawił mnie ze względu na to, że główny bohater Oskar jest dzieckiem, u którego  wykryte zostały objawy zespołu Aspergera, który jest zaburzeniem mieszczącymi się w spektrum autyzmu. Przyznam, że interesują mnie tego typu zaburzenia, tak jak kiedyś dużo czytałam o zespole  Tourette’a. 

Znalazłam definicję choroby głównego bohatera filmu:

Zespół Aspergera, który z języka angielskiego jest nazywany Asperger`s Syndrome, w skrócie AS, jest różnie definiowany w medycynie. Jest to zaburzenie rozwoju, które w pewien sposób mieści się w spektrum autyzmu, jako odmienny styl poznawczy. Inne definicje, zapisane w klasyfikacji chorób DSM-IV oraz ICD-10 określają zespół Aspergera jako grupę całościowych zaburzeń rozwojowych występujących zarówno u dzieci, jak i u dorosłych. Wśród najbardziej charakterystycznych cech, jakie związane są z chorymi na zespół Aspergera, wymienia się:

• Upośledzenie komunikacji słownej,
• Upośledzenie komunikacji pozasłownej
• Trudności w nawiązywaniu kontaktów społecznych,
• Trudności w nawiązywaniu kontaktów społecznych,
• Specyficzne zainteresowania, które przyjmują nawet formę obsesji,
• Awersję wobec zmian.

Generalnie, lekarze uważają, że chorzy na zespół Aspergera mają zupełnie inne priorytety, niż osoby zdrowe. Mają odmienne zainteresowania, potrzeby emocjonalne i społeczne. Specyficzne dla chorych na zespół Aspergera jest to, że nie potrafią oni rozpoznawać emocji, ani łączyć ich uczuciowo z przeżyciami. Intelekt chorych reguluje zawsze emocjonalny kontekst. Interesujące jest to, że zespół Aspergera pozbawia człowieka możliwości interpretowania zachowań i emocji innych. Chory nie wie, że płacz związany jest z bólem, czy rozpaczą, a śmiech i uśmiech z radością. Z uwagi na to, osoby cierpiące na ten zespół zaburzeń chorobowych mają trudności w nawiązywaniu relacji interpersonalnych.

Można powiedzieć, że chorzy na zespół Aspergera nie wykazują empatii w relacjach z innymi ludźmi. Są skupieni na sobie, co przez otoczenie jest identyfikowane jako egocentryzm. Są zainteresowani tylko jedną, często bardzo wąską dziedziną wiedzy, którą traktują obsesyjnie, zaniedbując inne. Jest to szczególnie widoczne w warunkach szkolnych, gdzie dziecko ma ogromne predyspozycje np. do matematyki, ale nie potrafi nauczyć się prostych zasad języka polskiego.

Teraz przejdę do recenzji filmu:

"Strasznie głośno, niesamowicie blisko"

 

 11 września 2011 seria terrorystycznych ataków na World Trade Center oraz budynek Pentagonu. Rankiem Oskar wychodząc wcześniej ze szkoły odbiera wiadomość od ojca- swojego największego autorytetu, a zarazem najlepszego przyjaciela. W słuchawce słychać szum i prośbę skierowaną do żony, aby się odezwała. Kilka minut wcześniej kolejna wiadomość i tak do 6 wiadomości. Żadnej z nich nie zostawił mamie. Wiadomość o śmierci ojca wywołała w dziecku chorym na zespół Aspergera ogromną rozpacz, które pokazywał na swój własny sposób. Ojciec, znajdujący się w budynku na którym dokonano zamachu, próbując skontaktować się z żoną nie otrzymał odzewu. Młody Oskar, obwinia siebie o to, że nie odpowiedział na żadną z tych wiadomości. 

Mija rok od tragedii, a w myślach Oskara wciąż jest ojciec. Odsuwa się od matki, nienawidzi jej. Znajdując w garderobie ojca klucz, postanawia odnaleźć do niego zamek. W tym celu obmyśla plan działania. Kierując się słowami "nie przestawaj szukać " postanawia odnaleźć osobę, której nazwisko widniało na kopercie z kluczem. I tak zaczyna się jego wędrówka. Znajduje ludzie, poznaje ich życie, rozmawia z nimi. Fotografuje i tworzy ich historię. Zagadką w tym wszystkim jest to, dlaczego wszyscy Ci ludzie są dla niego tak otwarci.

Coraz bardziej oddalając się od matki, jest jej tak niesamowicie blisko nawet o tym nie wiedząc. 

A miasto,  w którym jest strasznie głośno w końcu przestaje być dla niego przeszkodą ponieważ pokonuje swoje własne słabości a co w przypadku jego choroby jest bardzo trudne.

Przykłady filmów o podobnej tematyce:

1. Tomek i ja (2006)

2. Droga po marzenia (2004)

3. Dom z kart (1993)

Na koniec mam jeszcze jedną ciekawostkę. Czytając książkę Jodi Picoult " W naszym domu", która tematyką przewodnią jest nastoletni chłopiec Jacob- cierpiący na autyzm.  

Objawy zespołu Aspergera wykryte zostały u takich geniuszy jak Einstein, Jefferson, Warhol czy Newton.